Yen Noh

Fellow 2021/2022

Yen Noh is een beeldend kunstenaar. In haar praktijk houdt ze zich bezig met vormen van linguïstische en paralinguïstische performativiteit als een manier om het cyclische geweld van geracialiseerde en genderidentiteiten en de (re)presentatie ervan uit te dagen. Noh houdt zich bezig met de mogelijkheden van taal die het onuitsprekelijke belichamen buiten de taalkundige normen en zonder de subjectiviteit terug te eisen, en daarbij stemmen van strijd doorkruisen in collectieve maar naamloze bewegingen. In haar huidige onderzoek zet ze deze vraagstelling voort door te denken aan ‘spectrale infrastructuur’ door middel van een ongemeten coalitie van ‘spirituele materie’ aan de ene kant en de politieke onzichtbaarheid van radioactief kolonialisme aan de andere kant. Met aandacht voor de mondeling gedreven volkstaal, vormen van sjamanistische performativiteit, waarvan de rituele congregatie de agenealogische afstamming van vrouwen en seksualiteit viert als een gebaar van overdraagbaarheid, onderzoekt Noh de manieren waarop de affectieve modaliteiten van de inheemse feministische praktijk een gemeenschappelijke levenskracht informeren voor sociale en ecologische rechtvaardigheid. Haar specifieke focus ligt op de grensoverschrijdende antinucleaire activistengroep ‘Nevada-Semipalatinsk’ in zowel het verdragen als het transformeren van de onzichtbare materie van radioactieve mutatie. De verstrengeling van reproductie en herstel is een belangrijk anker voor haar betrokkenheid bij Euraziatische verbeeldingen van affect. Haar recente performances, tentoonstellingen en bijdragen, zowel in samenwerking als individueel, waren We Owe Each Other Everything, Casco Art Institute, Utrecht, 2020; Representation, Kunstlicht, 2020; Considering Monoculture, deBuren, Brussel, 2020; The Im/possible Avant-garde: Can We Talk About MAVO?, Bulegoa z/b, Bilbao, 2019. Noh woont en werkt in Utrecht en maakt deel uit van de BAK-cel in Utrecht tijdens de Fellowship for Situated Practice.